Pomyśl, że wychodząc na spotkanie zapomniałeś zamknąć drzwi. Czy będziesz w stanie być obecny przy osobie, z którą rozmawiasz?
Kiedyś przeprowadzono eksperyment w środowisku zawodowych muzyków. Kazano im zagrać utwór, ale przy ostatnim akordzie przerwano im grę. Większość w nocy wstała z łóżka, by dokończyć utwór.
Powyższe przykłady pokazują, że jeśli czegoś nie zamkniesz, może być Tobie trudno być obecnym tam, gdzie jesteś. Mechanizm działa tak samo u alkoholików, którzy zaczynają trzeźwieć.
Spróbuj wejść z dzieckiem do sklepu z zabawkami i powiedz mu, że niczego w nim mu nie kupisz. I wyjdź. Słyszysz protest???
Trzeźwienie to przede wszystkim świadomość, odpowiedzialność i podejmowanie decyzji, ale dla alkoholika to też strata. Mniej, lub bardziej realna, a na pewno odczuwalna.
Strata wizji życia z alkoholem. Trudno sobie wyobrazić, że już nigdy nie będziecie razem.
Strata wizji siebie jako osoby pełnej i silnej. Dla wielu alkoholików na początku trzeźwienia to wizja siebie ułomnego. Inni mogą pić, a ja nie!!!
Strata wymówek, braku odpowiedzialności, strata kontroli nad piciem. Dotąd mogłeś zwalać na to, że wypiłeś, zapomniałeś, narobiłeś głupot.
Strata dotychczasowego sposobu radzenia sobie z emocjami. W pewnym momencie życia alkoholika to właśnie alkohol był sposobem na to, by poczuć ulgę. Na złość: alkohol. Podobnie na nieśmiałość, problem z zaśnięciem, lęk, wstyd, czy poczucie winy.
W końcu także strata relacji z ludźmi, z którymi piłeś. Być pijakiem? Czemu nie, to normalne. Być alkoholikiem? Broń Boże!
Brzmi przewrotnie? Bo takie właśnie jest! Nic nie jest takie, jak wydaje się na pierwszy rzut oka.
Strata wizji życia z alkoholem. Naprawdę? Wizja życia z alkoholem to wizja trumny, bo ona zawsze czeka na końcu. Wizja życia przesłonionego butelką. Przymus, silna potrzeba picia. Mydlenie o piciu. Leczenie kaca. Miałeś czas na cokolwiek innego?
Strata wizji siebie jako osoby pełnej i silnej. Idziesz po pomoc. Idziesz PO MOC. Alkoholizm jest chorobą, tak samo jak cukrzyca i wada wzroku. Czy to oznacza słabość? Bez dbałości o dietę, leków, insuliny nie będzie żadnej wizji życia. Bez okularów możesz niewiele widzieć. Ale czy to znaczy, że jesteś gorszy?
Alkohol uzależnia. Przez gabinety i oddziały terapii przewija się wiele osób. Zostają ci najsilniejsi i najbardziej świadomi. Reszta nadal szuka swojego dna. Niektórzy znajdują je za późno.
Strata wymówek, braku odpowiedzialności, strata kontroli nad piciem. Czy naprawdę uważasz, że utrata kontroli nad piciem jest zła? Ile razy po wypiciu traciłeś kontrolę? Nad emocjami. Nad językiem. Nad agresją. Nad hamulcami. Nad swoimi obietnicami? Rozumiejąc, że straciłeś kontrolę nad piciem zaczniesz odzyskiwać kontrolę nad swoim życiem.
Abstynencja to powstrzymywanie się od picia, trzeźwienie to stan umysłu. Dostrzeganie tego, co dzieje się wokoło, podejmowanie decyzji i ponoszenie ich konsekwencji.
Strata dotychczasowego sposobu radzenia sobie z emocjami. Wyobraź sobie piwnicę pełną śmieci. Przychodzi powódź i woda przykrywa wszystko. Czy to znaczy, że śmieci już nie ma? Są, ale zalane wodą. Tak samo ty zalewałeś swoje emocje i problemy alkoholem. Na krótką metę. Spójrz za okno wiosną, kiedy topnieją śniegi. Znajdziesz tam PIWO-nie, PET-unie i psie odchody. I musisz się z nimi zmierzyć.
Strata relacji z ludźmi, z którymi piłeś. Trzeźwiejąc tracisz tych, z którymi piłeś. Zostają ci, którym (z wzajemnością) na Tobie zależy.
Wszystkie straty z rozstania się z alkoholem są pozorne. Trzeźwość to satysfakcja z każdego dnia. Nawet jeśli jest trudno, to porównaj tę sytuację w wyprawą w góry. Czy więcej masz satysfakcji po wjechaniu kolejką, czy po wejściu pieszo?
Czas, by go definitywnie pogrzebać w taki sposób, by nie zmartwychwstał. Wbić mu – jak wampirowi – kołek w serce. Przejść fazy żałoby.